Qırğız boksçu (yüngül çəkidə) Munarbək Seyidbək oğlu Parisə məşqçisi və sekundantı olmadan gəldi. O yarışa Olimpiyadaya 2 ay qalmış vəsiqə qazandı. məşqçilərin akkreditasiyası isə daha əvvəl bitmişdi. Həm də büdcə qıtlığı çəkən Qırğızıstan uğuruna inanmadığı boksçuya əlavə xərc çəkmək istəməmişdi.
Kasıb boksçu Oş şəhərinə 7 km aralı obşiteldə yaşayır, qış aylarında isə ümumi yaşayış evi çox soyuq olduğu üçün məcbur kirayə çıxır.
Qırğızıstan olimpiya komitəsi Munarbəkə o qədər inanmır ki, hətta ona geri dönüş bileti də alırlar, 4/1 finalda da əvvəl. Munirbək təcrübəsiz idi, rəqibləri təcrübəli. Və məşqçisiz.
Ancaq türk qardaşları boksçunu yalnız qoymur. Özbəkistan məşqçisi və özbək boksçu ona kömək edirlər. Məşqçi və sekundant kimi. Onlar əvvəlki yarışdan Munirbəki tanıyırdılar və onu döyüşə tək buraxmırlar. Hətta qazax qardaşlarımız da əlindən gələni edir.
Və sürpriz. Munirbək finala kimi gedir. Düz finala çıxır, artıq ya qızıl ya da gümüş medal alacaq.
Finalda rəqibi isə ona kömək edən özbək boksçu və onun məşqçisidir. Artıq Munirbəkin məşqçisi yoxdur. Çünki özbək məşqçi Özbəkistan komandasını qoyub ona kömək edə bilməz.
Munirbək ilk dəfə məğlub olur. Məşqçisiz və köməkçisiz çıxdığı ilk döyüşü məğlub olur. Öz özbək məşqçisinə və köməkçisinə.
Ancaq Munirbək yenə də sevinir. O axı məşqçisiz öz məşqçisinə, köməkçisiz öz köməkçisinə məğlub olub. Və Qırğızıstan olimpiya tarixinə düşüb, öz gümüş medalı ilə.
Qırğızıstan əhalisi 1 aydı Parisdə yaşayan, amma boks məşqçisi aparmayan idman nazirini söyürlər. Amma bütün bunlar bu hekayənin fonunda çox əhəmiyyətsiz görünür.
Elnur Eltürk
